-آيا عمر جاودانه و آب حيات و اين كه حضرت خضر از آب حيات نوشيد و عمر جاودانه يافت درست است؟

(0)
-چه كسي در آخرت بهره مند وبي بهره مي باشدچرا؟(0)
-چرا ما نمي توانيم شناخت دقيق و كاملي از عالم , آخرت داشته باشيم ؟(0)
-با تامل و دقت در انسان و طبيعت روشن مي شود كه انسان همواره در پي دفع ضرر ازخود و جلب منافع است و از اين طريق حيات خود را حفظ كرده , به بقا ادامه مي دهد . امـا از آنـجـا كه دفع ضرر و جلب منفعت في حد نفسه نمي تواند انسان رابرانگيزد و به عمل وادار سـازد خـداوند اعمال را همراه با لذت يا رنج قرار داده است و انسان در پي لذت برمي آيد و مثلا با خـوردن و آشاميدن و زناشويي كردن لذت مي برد و از اين طريق در حقيقت حيات و بقاي خود را ادامه مي دهد . امـا اگـر فـرض كـنيم انسان نه دچار ضعف و بيماري شود و نه نابود گردد , كما اينكه در جهان آخـرت چنين است ديگر لذت ها فايده اي براي او ندارند , زيرا لذت ها در دنيا براي اين بودكه انسان تشويق به عمل شود تا به بقاي خود ادامه دهد . بنابراين چرا خداوندهمواره انسان را به لذت هاي گوناگون جهان آخرت وعده مي دهد در حاليكه اين لذت هادر آنجا فايده اي ندارند ؟(0)
-چـگـونه ممكن است امر جاويداني كه ابتداي آن روز قيامت است كه در آن آسمان و زمين از ميان مي روند , به بقاي آسمان و زمين مقيد شود ؟(0)
-چرا عدم ايمان به آخرت , موجب عذاب ابدي مي شود ؟(0)
-آيا انسان ها در آخرت هم مثل اين دنيا از اختيار برخوردارند؟(0)
-آخرين مرحله كمال انسان در آخرت چيست ؟(0)
-عقب ماندگان ذهني و كودكان در آخرت در چه حالي هستند؟(0)
-آيا در جهان آخرت با همين تركيب حاضر مي شويم ؟(0)
-آيا عمر جاودانه و آب حيات و اين كه حضرت خضر از آب حيات نوشيد و عمر جاودانه يافت درست است؟

(0)
-چه كسي در آخرت بهره مند وبي بهره مي باشدچرا؟(0)
-چرا ما نمي توانيم شناخت دقيق و كاملي از عالم , آخرت داشته باشيم ؟(0)
-با تامل و دقت در انسان و طبيعت روشن مي شود كه انسان همواره در پي دفع ضرر ازخود و جلب منافع است و از اين طريق حيات خود را حفظ كرده , به بقا ادامه مي دهد . امـا از آنـجـا كه دفع ضرر و جلب منفعت في حد نفسه نمي تواند انسان رابرانگيزد و به عمل وادار سـازد خـداوند اعمال را همراه با لذت يا رنج قرار داده است و انسان در پي لذت برمي آيد و مثلا با خـوردن و آشاميدن و زناشويي كردن لذت مي برد و از اين طريق در حقيقت حيات و بقاي خود را ادامه مي دهد . امـا اگـر فـرض كـنيم انسان نه دچار ضعف و بيماري شود و نه نابود گردد , كما اينكه در جهان آخـرت چنين است ديگر لذت ها فايده اي براي او ندارند , زيرا لذت ها در دنيا براي اين بودكه انسان تشويق به عمل شود تا به بقاي خود ادامه دهد . بنابراين چرا خداوندهمواره انسان را به لذت هاي گوناگون جهان آخرت وعده مي دهد در حاليكه اين لذت هادر آنجا فايده اي ندارند ؟(0)
-چـگـونه ممكن است امر جاويداني كه ابتداي آن روز قيامت است كه در آن آسمان و زمين از ميان مي روند , به بقاي آسمان و زمين مقيد شود ؟(0)
-چرا عدم ايمان به آخرت , موجب عذاب ابدي مي شود ؟(0)
-آيا انسان ها در آخرت هم مثل اين دنيا از اختيار برخوردارند؟(0)
-آخرين مرحله كمال انسان در آخرت چيست ؟(0)
-عقب ماندگان ذهني و كودكان در آخرت در چه حالي هستند؟(0)
-آيا در جهان آخرت با همين تركيب حاضر مي شويم ؟(0)

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.

  کد مطلب:34620 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:18

بهترين ذاكر و مذكور، چه كساني هستند؟

ذكر حق از آن جهت كه كمال وجودي است و هر كمال وجودي به نحو اعلي و اكمل براي خداوند ثابت است، حضرت باري تعالي كاملترين ذكر حق را خواهد داشت، خداي سبحان از لحاظ ذاكر و ذكر و مذكور و نيز از جهت خلوص و دوام و ساير جهات دخيل در كمالِ ذكْر، جامع همه مراتب خواهد بود، لذا در ادعيه مأثور از اهل بيت(ع) خداوند به عنوان بهترين ذاكر و بهترين مذكور شناخته شده كه نمونه​هايي از آن در دعاي «جوشن كبير» ارائه مي​شود.



در دعاي جوشن كبير كه حضرت امام سجاد(ع) از پدران گرامي خود ار حضرت رسول(ص) از جبرئيل امين(ع) نقل فرموده چنين آمده است



«1- يا خَيرَ الذاكرين 2- يا خَيرَ المذكورين 3- يا مَن ذِكره حُلوٌ 4- يا مَن له ذِكرٌ لايُنْسي 5- يا مَن ذِكره شَرف لِلذاكرين 6- يا أَعزّ مَذكور ذُكِر 7- يا خير ذاكر و مذكور».



از اين تعابير استنباط مي​شود كه يكي از اسماي حسناي خداي سبحان «ذاكر» و ديگري «مذكور» است.



خير الذاكرين و خيرالمذكورين بودن خداوند با توحيد آثار و افعال منافات ندارد چنانكه با توحيد اوصاف و ذات تنافي ندارد؛ زيرا ياد غير خدا اگر با سهو از خدا و نسيان اوست كه ذكر نيست و اگر با ياد اوست، غيري در بين نيست مگر آيات، مظاهر، مجالي، مرائي، مرايا و مانند آن كه ياد هر كدام از آنها ذكر آيتي از آيات خداست.



اگر ذاكر خدا باشد كه هرگز نسيان​پذير نيست «و ما كان رَبّك نَسيّاً» مريم/64، و اگر ذاكر آيات تكويني او باشند چون سراسر نظام كيان، هميشه به ياد او هستند و هيچ موجودي نيست كه لحظه​اي از انقياد، تسبيح، سجود و رجوع به او باز ماند پس صحيح است گفته شود «يا مَن له ذِكرٌ لايُنْسي» (از فقرات دعاي جوشن كبير).








آية الله جوادي آملي


حكمت عبادات



مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.